Samgönguráðherra í þröngri stöðu

Kristján L Möller stóð sig vel í Kastljósinu í gær. Hann skilur betur en margir í hans flokki hvað það er að vera ráðherra.

Því fylgir nefnilega ábyrgð. Ábyrgð sem getur verið sárt að axla, en hann stendur sig mun betur en margir samráðherrar hans í því að axla hana. Kristján þarf hugsanlega á seinni stigum að ákveða veglínu Sundabrautar og auðvitað á hann ekki að gera sig vanhæfan til að taka þá ákvörðun, eins og Björn Bjarnason gerði t.d. þegar hann mælti með Þorsteini Davíðssyni f.v. aðstoðarmanni sínum í embætti héraðsdómara.

Þetta verða fjölmiðlamenn og aðrir að skilja og virða.

Hann getur aftur á móti ýtt á um að ferlinu öllu verði hraðað eins og kostur er, en um val á veglínu getur hann ekki tjáð sig strax.

Sama er með þessa ömurlegu stöðu sem er uppi á Reykjanesbrautinni. Hann er bundinn af lögum um opinber innkaup og fer eftir þeim. Það er leiðinleg staða að standa í sem ráðherra, en hann hefur manndóm í sér að fara að lögum.

Það er ekki Kristjáni að kenna að lögin eru svona. Í flestum tilfellum er líka afar gott að lögin séu eins og þau eru, enda sett til að koma í veg fyrir spillingu og sóun á almannafé, en í undantekningartilfellum þarf að vera heimilt að grípa til sérstakra ráðstafanna.

Hver þau tilfelli eru, þarf greinilega að skýra betur og ég sé ekki betur en að ráðherra sé að taka rétt á því máli.