Verða tillögur Framsóknar eina framlag íslenskra stjórnmála til IMF?

Framsóknarflokkurinn hefur lagt fram tillögur til að bregðast við fjárhagsvanda heimila og fyrirtækja.

Mér sýnast það vera einu tillögurnar sem sendinefnd IMF hefur um að ræða, til að bæta það plan sem þegar liggur fyrir og virðist ekkert vera að ganga.

Þrátt fyrir að hafa verið í ríkisstjórn í 100 daga eftir bankahrunið, með aðgengi að öllum sérfræðingum stjórnarráðsins og heimildir til að ráða sér sérfræðinga, kom Sjálfstæðisflokkurinn ekki fram með neinar tillögur sem gengu upp. Í það minnsta komust þær ekki til framkvæmda. Það var ekki fyrr en flokkurinn hafði hrakist úr ríkisstjórn sökum aðgerðarleysis að hann fer að vinna að efnahagstillögum.

Hinir stjórnmálaflokkarnir virðast ekkert hafa fram að færa.

Ekkert.

Við myndun minnihlutastjórnarinnar kom berlega í ljós að VG og Samfylkingin voru algerlega ráðþrota í efnahagsmálum. Bara sett fram göfug markmið, sem allir geta verið sammála um, en engar leiðir.

Þeir sem gagnrýna tillögur Framsóknar ættu að hafa þetta í huga og ber í rauninni skylda til að koma þá fram með betri tillögur til að ná þeim markmiðum sem þeim er ætlað að ná og allir eru sammála um, að bæta hag heimilanna og koma atvinnulífinu til hjálpar.

Þetta sýnir enn og aftur að ef við eigum að búa við styrka efnahagsstjórn, verður Framsókn að koma að málum.

Tækninefnd IMF komin til landsins

Eru eðlileg vinnubrögð á Alþingi óeðlileg?

Þessi læti í Vinstri Grænum og Samfylkingunni í kringum þá stöðu sem kom upp þegar meirihluti viðskiptanefndar vildi bíða með að afgreiða Seðlabankafrumvarpið út úr nefnd þar til frekari gögn hafa borist er birtingarmynd þess óeðlilega ástands sem ríkt hefur á Alþingi undanfarin ár.

Ástands sem þessir flokkar virðast einnig vera blindir á, þótt þeir hafi haft uppi mikil mótmæli og læti, meðan þeir voru ekki í ríkisstjórn.

Flokkarnir virðast nefnilega telja að ríkisstjórnin eigi áfram að ráða öllu, nú þegar þeir eru komnir í stólana. Þeir fóru algerlega á límingunum og frestuðu fundum Alþingis, sem gagnvart erlendum aðilum er talið eitt skýrasta merki um að land sé stjórnlaust.

Í raun hefur Íslandi verið stjórnað undanfarin ár af minnihlutastjórn ríkisstjórnar, sem hefur komið fram eins og einn þingflokkur, sem varinn er falli af þingflokki óbreyttra þingmanna þeirra flokka sem eiga fulltrúa í þeirri ríkisstjórn. Meðlimir í þingflokki ríkisstjórnarinnar sýna hver öðrum mikinn trúnað, meiri trúnað heldur en þeir sýna þingflokki óbreyttra þingmanna.

Mál eru keyrð áfram og ef þau eru hjartans mál ríkisstjórnarinnar, eru þau keyrð áfram með ofbeldi og fullkominni vanvirðingu við löggjafann.

Þegar minnihlutastjórnin er svo orðin formlega að minnihlutastjórn og ekki hægt að keyra mál áfram af vanvirðingu við löggjafann, verður allt vitlaust og allt fer af límingunum!

Loksins þegar Alþingi fer að vinna með eðlilegum hætti er talað um það sem óeðlilegt.

Valdhrokinn og skilningsleysið virðist algert, þrátt fyrir öllu þau orð sem fallið hafa úr munni þessara sömu einstaklinga sem nú gegna hlutverki ráðherra. 

Þessu þarf að breyta og það Framsókn vera ein um að skilja.

Fá ráðrúm til að kynna sér skýrsluna