Virkjanaumræðan - orðbólgan í náttúruverndar- og auðlindamálum

Jónína Bjartmarz, umhverfisráðherra setur virkjana og verndunarmálin í skýrt ljós í góðri grein í Morgunblaðinu í dag. Rekur hún þá undarlegu afstöðu sem stjórnarandstaðan tók í meðferð málsins og verð ég að segja að annaðhvort byggist sú afstaða á því að þeir telji almenning það skyni skroppinn að hann sjái ekki í gegnum málflutning þeirra og ætli að fara í gegnum kosningar á fyrirsögnunum einum saman eða að þeir einfaldlega hafi ekki yfirsýn yfir málið. Læt hverjum um að dæma það, en ef menn hafa hugsjónir fyrir náttúruvernd og ábyrgri auðlindanýtingu, er ekki hægt annað en að fordæma þessi vinnubrögð stjórnarandstöðunnar.

Öll þessi 4 svæði sem um ræðir, Svartsengi, Hellisheiði, Neðri Þjórsá og Kröflusvæðið hefur stjórnarandstaðan ÖLL á einhverjum tímapunkti hrósað og  bent á sem ákjósanlega valkosti til orkuöflunar, en þegar að pólitíska vindáttinn hefur breyst hlaupa menn út og suður.

Mögulegu svæðin eru komin mislangt. Sum hafa virkjanaleyfi, önnur bíða framkvæmdaleyfis, enn önnur eru í umhverfismati meðan að sum eiga eftir að fara í umhverfismat.

Hin svæðin bíða mats og er alveg ljóst að stór hluti þeirra verður verndarður, meðan að rauðu svæðin eru vernduð eða yrðu vernduð sérstaklega eins og frumvarpið kvað á um.

Það væri gaman að vita með hvaða rökum stopp-flokkarnir vilja stöðva hagkerfið vegna þeirra svæða sem hér um ræðir og hvaðan þeir ætla að taka pening í þær skaðabætur sem þeir baka ríkissjóði með handbremsustoppinu. Kannski dreymir þá um að það 5% atvinnuleysi sem spáð er, ef framþróunin heldur ekki áfram... Spyr sá sem ekki veit