Skítugu börnin hennar Evu vel falin

Helgi Hjörvar og Mörður Árnason, þeir þingmenn Samfylkingarinnar sem mér hefur fundist stuðla hvað mest að minnkandi tiltrú almennings á Alþingi eru líklegast komnir í tjáningarbindindi. Hvort sem maður fylgist með fjölmiðlum eða heimasíðum þeirra heyrist lítið frá þeim. Reyndar er ein lítil grein frá Helga í Blaðinu í dag en annars ekkert.

Ætli grafalvarleg staða Samfylkingarinnar í skoðanakönnunum, fyrirbæri sem þeir hafa þá óbilandi trú á og miða alla stefnumótun sína við, hafi opnað augu einhverra ráðandi manna innan flokks fyrir því að svona framkoma er ekki vænleg til árangurs. Framkoma þeirra hefur gert það að verkum að það er afar erfitt að bera þá virðingu fyrir flokknum sem eðlilegt ætti að vera. Hika ekki við að bera rangfærslur á borð og snúa út úr öllu á þann hátt að þeim hefði líklegast verið vísað úr Morfískeppni. Össur vil ég ekki setja í sama pott, þótt hann fari oft mikinn. Þetta er slæmt fyrir góða liðsmenn eins og Jóhönnu, heiðarlegan hugsjónarmann, sem viðurkennir það sem vel er gert um leið og hún gagnrýnir. Á þeirri gagnrýni er hægt að taka mark á.

Þetta er kannski til marks um að í neyðinni sé ISG loksins komin með einhver tök á sínu fólki eða hvað????????

Þægilegt að vera ekki lengur á nöglum

Hef verið á harðkornadekkjum í vetur. Mæli með þeim. Þau gefa gott grip, án þess að fela fyrir okkur að það sé hálka, eins og ég hef oft upplifað með naglana.

Tími nagladekkjanna er liðinn

Jákvætt og líklegt til árangurs

Þessar tillögur um jafnréttisvottun launa eru afar jákvæðar og sýna hvað grasrótarstarf getur haft mikil og góð áhrif, en tillagan kom víst fyrst upp í bíltúr sem félagsmálaráðherra fór í með einum flokksmanni Framsóknar. Þessi nálgun er mun líklegri en beinar stjórnvaldsþvinganir til árangurs og í anda verkefnisins "Einfaldara Ísland". Ekki vildi ég vera forstjóri síðasta fyrirtækisins í einhverri grein sem væri ekki kominn með vottun...

Vottun jafnra launa undirbúin

Sjávarútvegsmál - verum sanngjörn

Í sakleysi mínu var ég að úrskýra á bloggsíðu Sóleyjar Tómasdóttur, vinkonu minnar, hver stefna okkar Framsóknarmanna væri í auðlindamálum. Kemur þá inn Árni nokkur Gunnarsson, og sakar Framsókn um að vera vísvitandi að blekkja þjóðina og ætla, þvert á það sem hún hefur sagt, að tryggja eignarhaldið á handhöfum veiðiheimilda. Restin af hans málflutningi dæmir sig sjálfur og hann sjálfan.

Ályktanir Framsóknar í öllum auðlindamálum er skýr. Framsókn vill að í stjórnarskrá standi "Auðlindir landsins eru sameign þjóðarinnar."

Held að það sé rétt að rifja það upp í þessu sambandi að árið 1991 var í rauninni framkvæmdur sjá gjörningur sem þjóðinni hefur sviðið mest í tengslum við sjávarútvegsmálin. Ríkisstjórn íhaldsins og krata breytti lögum um stjórn fiskveiða á þann hátt að hægt var að taka veð í aflaheimildum. Að því sem ég hef heyrt var það til að gera bönkunum mögulegt að lána meira til fyrirtækja sem svo fóru bara enn rösklegar á hausinn. Framsókn kom ekki að þeim gerningi.

Við þann gjörning breyttust allar forsendur, eins lítil umræða og var um hann. Verð á kvóta byggðist ekki lengur á rekstrarreikningi, heldur efnahagsreikningi, einfaldað sagt þurftu tekjurnar nú að standa undir vöxtum af verðinu á veiðiheimildum, en ekki öllu verðinu. Framsalið var svo forsenda hagræðingarinnar sem allir voru sammála um að þyrfti að eiga sér stað í greininni. Sú hagræðing gat ekki átt sér stað nema einhver samþjöppun ætti sér stað í togaraflotanum. Ég fæ trauðla séð að þessari þróun verði snúið handvirkt til baka. Hægt væri að vinda ofan af honum á löngum tíma, ef það væri talið skynsamlegt, en það skynsamlegasta að mínu viti er að skipta fiskveiðilögsögunni í tvennt, svæði þar sem botnvörpur og þess háttar veiðarfæri eru leyfð, og önnur þar sem þau geru bönnuð. Þannig er smábátaútgerðinni gefin góð veiðisvæði sem hún getur aflað vel á og hagnast og búsvæði sjávarins er vernduð um leið.

Í dag hefur langtum meirihluti veiðiheimildanna skipt um hendur og þeir sem farið hafa út úr greininni með fullar hendur fjár, fólki til öfundar, og um leið er greinin orðin talsvert skuldsett. Þrátt fyrir það skilar hún ágætri afkomu til eigenda og þjóðarbúsins og endurfjárfesting með þeim peningum sem farið hafa út úr greininni, hafa staðið undir miklu af þeim arðbæru fjárfestingum sem gerðar hafa verið í öðrum greinum íslensks atvinnulífs á undanförnum árum. Eru bankarnir besta dæmið þar um.

Þannig að dómsdagsraus um að Framsókn beri ábyrgð á öllu sem aflaga hefur farið í sjávarbyggðum landsins er ekki rétt. Munum líka að það eru margar blómlegar sjávarbyggðir sem eru enn að eflast og dafna. Fögnum því.

Epli og appelsínur

Þegar verðbólga er borin saman á milli landa gleymist yfirleitt að taka fram að húsnæðisliðurinn er ekki með í erlendu vísitölunum. Þess vegna á að bera saman 3,2% verðbólgu við nágrannalöndin, ekki 5,3%. Kristinn Pétursson skrifar ágætlega um áhrif húsnæðisins í þessu spili. Þessu þarf að breyta.

Vísitala neysluverðs hækkaði um 0,6%

Það sem snýr að börnum

Fór á hundavaði yfir kosningastefnuskrá Framsóknar og tók saman þá punkta sem ég fann í snarhasti sem hægt er að tengja beint við börn og velferð þeirra.

Þetta er glæsilegur listi og stenst allan samanburð við lista Samfylkingarinnar. Auk þessa er hátt atvinnustig og góð kjör grundvallaratriði í öllu starfi Framsóknar, sem er stærsta velferðarmálið.

Í einhverri röð

• Ókeypis tannvernd til 18 ára aldurs og auknar niðurgreiðslur á tannviðgerðum.
• Lengja fæðingarorlof í 12 mánuði.
• Vinna að styttingu vinnutíma og auknum sveigjanleika í samvinnu við aðila vinnumarkaðarins.
• Draga enn frekar úr tekjutengingum barnabóta.
• Lækka virðisaukaskatt á lyfjum og barnavörum 24,5% í 7%.
• Auka þátttöku hins opinbera í nauðsynlegum ferðakostnaði sjúklinga.
• Fjölbreytt meðferðarúrræði fyrir unga fíkla.
• Efla enn frekar allar forvarnir og vinna að bættri lýðheilsu þjóðarinnar
• Gjaldfrjáls leikskóli.
• Aukin samvinna milli skólastiga.
• Tengja íþrótta-, tómstunda- og æskulýðsstarf skóladeginum.
• Fjölbreyttir framhaldsskólar þar sem starfsnámi er gert hátt undir höfði.
• Sporna við brottfalli nemenda af erlendum uppruna úr framhaldsskólum.
• Efla náms- og starfsráðgjöf til að vinna gegn brottfalli nemenda.
• Tryggja að nám og starfsreynsla erlendis sé metin að verðleikum.
• Tryggja jarðveg fyrir áframhaldandi þróun og grósku í skólastarfi.
• Auka fræðslu sem eykur skilning og eyðir fordómum í samfélaginu.
• Vaxtabætur verði hækkaðar.
• Húsaleigubætur verði hækkaðar.
• Tryggja jafnan rétt allra til þátttöku í íþróttum og tómstundum
• Koma á sjóði til að efla starf sveitarfélaga í íþrótta- og tómstundamálum.
• Bæta fagmenntun leiðbeinenda í íþrótta-, tómstunda- og æskulýðsstarfi.
• Skapa íþróttahreyfingunni aðstæður til að sinna uppeldis-, forvarna- og félagshlutverki sínu.
• Stefna að því að auka fjármagn og mannafla lögreglu og tryggja þannig að aðbúnaður lögreglu til að sinna verkefnum sínum verði ávallt eins og best verður á kosið.
• Skapa lögreglunni skilyrði til að sinna aukinni grenndargæslu og forvarnastarfi.
• Vinna skipulega gegn starfsemi glæpahringja hér á landi, m.a. til að koma í veg fyrir aukinn innflutning fíkniefna og mansal.
• Herða baráttuna gegn fíkniefnum, innflutningi þeirra, dreifingu og notkun.
• Koma á fót ungmennadómstóli sem beitt geti meðferðarvistun í stað fangelsisrefsingar.
• Hækka þróunaraðstoð í 0,35% af vergri landsframleiðslu eigi síðar en 2009 og í 0,7% árið 2015 í samræmi við markmið Sameinuðu þjóðanna.
• Að verkefni Íslensku friðargæslunnar verði einungis borgaralegs eðlis og til hennar veljist jafnt konur og karlar.
• Auka áherslu á starf innan stofnana Sameinuðu þjóðanna, t.d. Barnahjálpar SÞ (UNICEF) og Þróunarsjóðs fyrir konur (UNIFEM)

Öflugur landbúnaður er okkur lífsnauðsynlegur

Fyrir ári eða tveimur, þegar flestir fjömiðlar voru að koma Bobby Fischer í fjöltefli um allar trissur, kom einn fjölmiðillinn með eitt það athyglisverðasta aprílgabb sem ég hef lengi séð. En það var gabbfrétt um að fuglaflensa væri komin til landsins.

Ef fuglaflensa eða önnur drepsótt breiðist út á heimsvísu, er nauðsynlegt að hægt sé að grípa til allra þeirra ráðstafana sem hægt er til að koma í veg fyrir að sóttin geti borist til landsins eða að gefa yfirvöldum að minnsta kosti lengri tíma til að undirbúa viðbrögð við henni. Eitt það öflugasta sem hægt er að gera til að ná þeim markmiðum ef slíkt neyðarástand skapast væri að leggja landið í sóttkví. Íslendingar eru það heppnir að búa á eyju sem á mun einfaldari hátt er hægt að einangra en þær þjóðir sem í kringum okkur eru upplifa.

En grundvallarskilyrði fyrir því að þetta sé hægt og við getum nýtt okkur þessi forréttindi er að við getum lifað af að leggja okkur í sóttkví á stundum sem þessum. Við eigum ekki í vandræðum með að skaffa okkur vatn, orka er ekki af skornum skammti, nema kannski jarðefnaeldsneyti, en það sem er viðkvæmast er matvælaöryggi þjóðarinnar.

Ef við lentum í því að þurfa að einangra okkur í þá 3 mánuði sem flensan er að ganga yfir eða lengur þurfum við að geta brauðfætt okkur og getað lifað nokkuð sómasamlegu lífi til að sæmilegur friður geti ríkt um þá aðgerð. Þar gegnir innlend matvælaframleiðsla algeru lykilhlutverki.

Grænmetisframleiðsla, kjötframleiðsla, mjólkurframleiðsla og fiskveiðar verða því að að vera til staðar í landinu eða að við neyðumst til að koma okkur upp matarlagerum til að bregðast við slíku ástandi sem getur jú komið upp hvenær sem er.

Rétt er að þeir sem tala á móti íslenskum landbúnaði hafi það í huga hvernig þeir ætla að bregðast við slíku ástandi og hvort þeim fjármunum sem þá væri nauðsynlegt að eyða til að eiga ávallt nægjanlegar matarbirgðir í landinu fyrir slíkt ástandi sé ekki betur nýttir í að viðhalda sjálfbærni þjóðarinnar.

Ljóst er að kjötframleiðsla sem byggir eingöngu á innfluttu fóðri getur ekki talist sjálfbær í þessu tilliti, meðan að framleiðsla á nautakjöti og þó sérstaklega hrossakjöti og kindakjöti getur aftur á móti auðveldlega þrifist án innflutnings á korni og er því sú framleiðsla sem tryggja þarf að sé ávallt til staðar í þeim mæli að hún geti fætt þjóðina.

Meðal annars með þetta að leiðarljósi hefur ríkisvaldið undir dyggri forystu Framsóknarflokksins í málaflokknum unnið að því að tryggja viðgang íslensks landbúnaðar og verður að gera það áfram og þá sérstaklega í sauðfjárræktinni þar sem afkoma greinarinnar er með þeim hætti að til vandræða horfir og nauðsynlegt að gera bragabót á.

Framtíð landbúnaðarins

Ekkert minnst á Írak

Vill leiða þjóðina til nýrra tíma

Á að selja auðlindir landsins?

Þá er það staðfest stefna Sjálfstæðisflokksins að flokkurinn vill selja Landsvirkjun. Líklegast á það þá líka við um Rarik og önnur dótturfyrirtæki hennar og þá einnig Orkuveitu Reykjavíkur.   Landsfundur telur einnig að skynsamleg og hagkvæm nýting náttúruauðlinda Íslands verði best tryggð með því að nýtingar- og afnotarétturinn sé í höndum einstaklinga. Þannig að stefnan á þá við um alla aðra nýtingu.

Ef þessari stefnu yrði hrundið í framkvæmt væri um að ræða mesta afsal á eigum almennings til einkaaðila sem um getur. Eignir sem ómögulegt er að meta til sannfjár, því mikið af þeim er til orðin í krafti þess að fyrirtækin eru opinbert og hafa haft allt aðra stöðu gagnvart eignarnámi en nokkur einkaaðili hefði nokkruntíma haft.

Landsvirkjun, með virkjanaréttindum sínum, er einnig húsbóndi yfir afar stórum hluta hálendisins og ef hún yrði seld einkaaðilum, væri stefnumótun um hvernig umgengni um svæðin væri háttað ekki lengur í höndum hins opinbera. Hún hefur verið góð hingað til, en því er alls ekki hægt að treysta í höndum einhverra annarra, sem hafa hagnaðarsjónarmiðin ein að leiðarljósi.

Það er ekki hægt að styðja svona stefnu...

Skoðað verði að færa eignarhald á ríkis á orkufyrirtækjum til einkaaðila

Eitthvað annað

Bendi á ágæta grein á framsokn.is. Það er nefnilega þannig að allt sem við gerum, hefur í för með sér umhverfisáhrif. Verið er að þróa ný skaut í álverin, sem hefðu það í för með sér að í stað koltvísýrings, fari álverin fari að losa súrefni. Hvar er þá umræðan?