Uggvænleg hugmynd Helga Hjörvars

Þessi hugmynd Helga Hjörvars er ekki áhugaverð. Hún er uggvænleg, stenst engan veginn og vekur með manni ugg um að til standi að gefa auðlindir landsins á spottprís og umgengin við landið muni snarversna. Þá í boði Græna netsins.

Það er greinilegt að Samfylkingin er ginnkeyptari fyrir vitleysunni í íhaldinu en Framsókn, enda fögnuðu Sjálfstæðismenn því við upphaf þessa stjórnarsamstarfs, að nú væri hægt að fara í hluti sem ekki hefði verið hægt í fyrri stjórn. Það vekur áhyggjur og ætti að fá miðjuþenkjandi fólk til að hugsa sig um í næstu kosningum.

Í síðasta stjórnarsamstarfi reyndi íhaldið nokkrum sinnum að selja  stefnu um að selja einkaaðilum Landsvirkjun í heild eða bútum, en þær voru jarðaðar jafnharðan af Framsókn og það eru mér mikil vonbrigði að Samfylkingin sé farin að tala um sölu orkuauðlindanna til einkaaðila, enda er auðlindastefna með allt öðrum hætti:

"Þjóðareign á sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar verði bundin í stjórnarskrá"

Þetta er nánast orðrétt samhljóða stefnu Framsóknar, svo maður bjóst ekki við þessu, en eins og Helgi Hjörvar viðurkenndi að þá á stefna Samfylkingarinnar ekki við eftir kosningar, þar sem hún væri nú komin í ríkisstjórn. Þar er því greinilega mikill munur á stefnufestu milli þessara flokka.

Ef rekstur virkjana yrði boðin út yrði auðvitað að bjóða út rekstur á heilu vatnasviði í einu, en hugmynd Helga Hjörvars um að semja beint við orkukaupendur um rekstur orkuveranna stenst engan veginn jafnræðiskröfur. Önnur vatnasvið en Jökulsárnar fyrir austan eru ekki með einum meginorkukaupanda, þannig að í raun er þetta eini staðurinn sem hugmynd hans gæti yfirhöfuð gengið upp, stæðist hún lög.

Sömuleiðis yrði ómögulegt að tryggja sömu hugsun í viðhaldi og rekstri virkjana sem leigðar yrðu út til fárra áratuga, meðan að Landsvirkjun getur hugsað í öldum í sínum áætlunum. Á það sérstaklega við um rekstur lónanna.

Maður hlýtur einnig að spyrja sig hvers vegna Samfylkingin telur sig geta treyst einkaaðilum fyrir  öræfum landsins, þegar hún treystir ekki sveitarfélögunum fyrir skipulagsvaldinu, samanber málflutning þeirra í tengslum við landsskipulagsfrumvarpið.

Ef talið væri fýsilegt að losa um fjármagn sem bundið er í Landsvirkjun, væri nær að taka veð í einhverjum af þeim samningum sem Landsvirkjun á við orkukaupendur, eða að semja við lánveitendur um lægra eiginfjárhlutfall. Á þann hátt er tryggt að umgengnin um öræfi landsins verði áfram jafn góð og hingað til, almenningur fengi örugglega allan arð af þeirri orkuauðlind sem hann á og engar spurningar myndu vakna um endurupptöku eignarnámsúrskurða, sem byggðust jú á því að um opinbert fyrirtæki væri að ræða og í því heimild byggir einmitt að almannahagsmunir krefjist þess.

Össur: Áhugaverð hugmynd