Þjóð í vanda

Innihald og skilaboð þessarar góðu greinar Evu Joly hefði átt að vera skilaboð þau sem Geir H Haarde og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir hefðu átt að koma á framfæri persónulega á fundi með þeim aðilum sem Eva nefnir í grein sinni, forsætisráðherra breta, hollendinga, ESB og forstjóra IMF.

Menn hafa farið af bæ af minna tilefni.

Eins hafa ráðherrar tekið upp símann af minna tilefni en þessu. Auðvitað hefði aldrei átt að ganga frá Icesave samkomulaginu á embættismannastigi. Auðvitað er þetta mál sem hefði átt að ganga frá á æðsta stigi, milli forsætisráðherra.

En núna sitjum við í erfiðri stöðu - búin að skrifa undir - með fyrirvara um samþykki Alþingis - og hótun allra sem við treystum á um að enga hjálp sé að fá, samþykkjum við ekki þennan samning, sem við getum ómögulega staðið við, þegar allar aðrar skuldbindingar sem við neyðumst einnig til að taka á okkur eru teknar með.

Þetta eru hreinar pyntingar - öll sund virðast lokuð

Þess vegna sé ég ómögulegt annað en að samþykkja samninginn - eins ósanngjarn og slæmur og hann virðist - til að fá önnur lán afgreidd, en fara strax í endurupptöku málsins á grundvelli forsendubrests, sem samkomulagið gerir einmitt ráð fyrir.

Auðvitað eiga Jóhanna og Steingrímur að bregða sér af bæ og banka sjálf upp á í þeim viðræðum - og koma kannski við hjá Obama í leiðinni.

Stöndum ekki undir skuldabyrði

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 1.8.2009 kl. 11:30]

Gestur takk fyrir síðast.

Maður á aldrei að undirgangast meiri skuldbindingar en maður getur ráðið við. En maður ætti enn síður binda komandi kynslóðum slíka bagga.

Hvar er þjóðarstoltið?

[Gestur Guðjónsson, 1.8.2009 kl. 11:33]

Við getum ekki ráðið við þessar skuldbindingar - það er það sem þau skötuhjúin eiga að fara og segja við þessa herramenn og taka samninginn strax upp aftur.

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 1.8.2009 kl. 12:44]

Það er vitlaus samningatækni að byrja á að eyða þeirri samningsstöðu sem er til staðar og ætla svo að semja. Það er nákvæmlega það sem ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar og síðan minnihlutastjórnin gerðu. Það var byrjað á að lýsa kröfur Breta og Hollendinga lögmætar og kasta þannig frá sér besta spilinu sem var möguleikinn á að vekja vafa um gildi evrópskra innistæðutrygginga og svo reynt að semja í þeirri von að viðsemjendurnir myndu launa samstarfsviljann en það varð ekki raunin. Þeir einfaldlega spiluðu úr þeirri stöðu sem þeim var hleypt í.

Við værum að endurtaka sömu mistökin ef við skrifuðum upp á skuldaviðurkenningu með veði í öllum eigum ríkisins og reyndum svo að nýta okkur endurskoðunarákvæði sem er ekki skuldbindandi á neinn hátt.

Í þessu samhengi þarf að muna að það að geta eða geta ekki er mjög afstætt. Við getum kannski borgað þetta ef við t.d seljum landsvirkjun eða vatns- og virkjunaréttindi, möguleg olíuréttindi, fiskveiðiréttindi eða þá ef við sættum okkur við lífskjör eins og þau voru 1960 í tuttugu ár.

Hver segir að Bretar og Hollendingar geti ekki svarað samningaumleitunum á þeim forsendum að við getum ekki borgað með því að spyrja hvort að við séum búin að reyna að selja einhverjar auðlindir? Svo geta þeir bent á að samkvæmt samningnum geti þeir gengið að hverju sem er.

Þeir sýndu fyllstu hörku í síðustu lotu, af hverju ekki í þeirri næstu?   

[Margrét Elín Arnarsdóttir, 1.8.2009 kl. 13:54]

Ég vil minna á að Geir bauð Breta velkomna að fara í mál við okkur fyrst þegar þeir hótuðu málsókn vegna málsins - þetta kom m.a. fram í nokkrum fréttum og var spilað í útvarpinu fyrir ekki svo löngu. IGS og Össur voru síðan fljót að snúa upp á handlegginn á honum, enda mátti ekki styggja Bretana:( Staðan væri væntanlega allt önnur ef á sínum tíma hefði ekki verið flokkur í stjórn sem vill allt gera til þess að koma okkur í ESB.

Tek það samt fram að ég er ekki að frýja XD ábyrgð í þessu máli, vildi bara taka þetta fram þar sem þetta virðist alveg hafa gleymst þegar fólk er að benda;)

[Andri Geir Arinbjarnarson, 2.8.2009 kl. 09:39]

Gestur,

Þetta er eina leiðin sem Bretar og Hollendingar geta sætt sig við.  Þeir verða að geta haldið andlitinu gagnvart sínum kjósendum og bráðlega eru kosningar í Bretlandi svo við verðum að sýna ákveðinn sveigjanleika sérstaklega þar sem við sömdum af okkur og framkvæmdavalið hefur þegar samþykkt þetta.

Það vita allir að við getum aldrei borgað þetta.  Auðvita á maður ekki að skrifa undir það sem maður getur ekki borgað en það er nú einu sinn lenska hér á landi og í þessu tilfelli brýtur nauðsyn lög.  

Við munum aldrei vinna þetta með þrjóskunni.