Eru VG auðtrúa eða klækjarefir?

Sú saga sem Árni Þór Sigurðsson bar út í kvöldfréttum Sjónvarpsins í gær um að Ólafur F hefði verið tilbúinn til að víkja til að rýma fyrir Tjarnarkvartettinum getur verið merki um tvennt.

Annað hvort er borgarstjórnarflokkur VG auðtrúa eða klækjarefir og víla ekkert fyrir sér þegar kemur að stjórnmálum, þvert á allan fagurgalann.

Kannski er þetta blanda af hvoru tveggja.

Fram hefur komið að Ólafur F hefði verið tilbúinn að skoða að greiða fyrir meirihluta Tjarnarkvartettsins með því skilyrði að Óskar Bergsson krefðist afsagnar hans og byggi um leið til svarinn fjandmann Ólafs F úr sér, sem Ólafur F gæti svo hamast á með brigslyrðum út kjörtímabilið.

Það kom ekki til greina af hálfu Ólafs F að Tjarnarkvartettinn í heild sinni skoraði á hann. Ólafur var heldur ekki tilbúinn að segja af sér, heldur var hann tilbúinn til að taka Tjarnarkvartettinn í gíslingu, sömu gíslingu og íhaldið hefur verið í síðastliðna 203 daga, með því að víkja tímabundið frá.

Ólafur F má í sjálfu sér alveg vera með tilraunir til að hanna slíka atburðarás, það lýsir kannski best hans nálgun á stjórnmál, en það er alveg ótrúlegt að Árni Þór Sigurðsson skuli bera þetta yfirhöfuð á borð fyrir flokksmenn sína, Samfylkinguna, að maður tali ekki um Óskar Bergsson.

Halda VG virkilega í ljósi sögunnar að hægt hefði verið að treysta Ólafi F, fyrst hann var ekki tilbúinn að segja af sér eða er þetta hin endanlega birtingarmynd klækjastjórnmála VG?

Ég trúi því ekki að VG hafi verið tilbúin að gangast sjálfviljug í gíslingu Ólafs F og framlengja vitleysuna sem verið hefur í gangi síðustu 203 daga. Nei, það getur enginn viljað, er það?

Framsóknarfélög styðja Óskar

Glæsileg byrjun á stórmótaferli Bergs Inga

Bergur Ingi Pétursson stóð sig eins og hetja í sleggjukastinu í morgun. Hann hefur verið í mikilli framför og eðlilegt að menn nái ekki endalaust að bæta sig, en þetta er hans 6. besti árangur frá upphafi skv afrekaskrá FRÍ .

Maður þarf líka að hafa í huga að Bergur hefur ekki haft langan tíma að vinna út frá því að vera með öruggt Ólympíusæti, heldur verið að berjast við það fram á síðustu stundu að komast til Kína yfirhöfuð, sem hefur óneitanlega áhrif á það hvernig æfingarnar eru settar upp.

Ég er sannfærður um að þessi reynsla mun nýtast þessum 23 ára afreksmanni vel í framtíðinni og tel að hægt sé að panta strax flugmiða fyrir hann á stórmót næstu margra ára.

Bergur Ingi kastaði 71,63 metra í Peking

Tjarnarkvartettinn var ekki möguleiki

Nú er komið á hreint að meirihluti Tjarnarkvartettsins var aldrei möguleiki, enda báðir samstarfsmenn Ólafs F borið það til baka að hann hafi ætlað sér að segja af sér til að rýma fyrir Margréti Sverris.

Þannig að næsti leikur í stöðunni hlýtur að vera að kanna með hvaða hætti sé hægt að stjórna borginni með vitrænum hætti.

- Það er á ábyrgð allra kjörinna borgarfulltrúa. Til þess buðu þeir sig fram og undir þeirri ábyrgð verða þeir að standa. Allir.

Það verður víst ekki gert nema með aðkomu Sjálfstæðisflokksins, þótt hann hafi ekki sýnt af sér góða stjórnunarhæfileika á síðustu misserum. Við það verður fólk að sætta sig.

Vinstri Græn og Samfylkingin verða að svara því, hvernig þau sjá fyrir sér stjórn borgarinnar áður en þau gagnrýna aðra fyrir að reyna að finna fleti á því hvernig stjórna eigi borginni út kjörtímabilið.

Helst sæi ég fyrir mér þjóðstjórn með aðkomu allra framboða nema Ólafs F og verða VG og S að svara því hvort þau séu tilbúin til þess að taka þátt í henni.

Ef yfirlýsing VG og S um áhuga á slíku fyrirkomulagi kæmi fram, er komin upp ný staða að vinna úr.

Bera til baka fréttir um Tjarnarkvartett

Þjóðstjórn í borgina

Ef rétt er að borgin hafi verið stjórnlaus í 2-3 mánuði er það stóralvarleg vanræksla af hálfu Sjálfstæðisflokksins að bregðast við því fyrst núna. Vanræksla sem mun fylgja Sjálfstæðisflokknum út kjörtímabilið.

Best væri að Ólafur F segði af sér og hleypti Margréti Sverrisdóttur að aftur og Tjarnarkvartettinn tæki við stjórninni aftur. Það er þó ólíklegt að Ólafur F geri það, svo það eina rétta í stöðunni væri að Tjarnarkvartettinn settist niður með Sjálfstæðisflokknum og borgarfulltrúarnir spyrði sig einnar spurningar:

Hvernig ætlum við að stjórna borginni út kjörtímabilið?

Það bera allir borgarfulltrúar ábyrgð á því að þessari spurningu verði svarað.

- Allir -

Líka þeir sem standa vel í skoðanakönnunum og vilja gjarnan leika vörn til að halda fengnum hlut.

Það gera menn með því að mynda ekki fastan merihluta, heldur reyna að ná sáttum um sem flest mál, en una flokkunum að mynda breytilega meirihluta um einstök mál.

En allir flokkar verða að standa saman að fjárlagsáætlun borgarinnar. Það er lykilatriði.

Samstarfið á „endastað"

Spuni íhaldsins heldur áfram

Í gær var sú frétt sett í loftið að íhaldið væri reiðubúið að starfa með Framsókn, í þeirri von að fram kæmi yfirlýsing um samstarfsvilja frá Óskari Bergssyni, sem bætti svo aftur samningsstöðuna gagnvart Ólafi F.

Sú yfirlýsing kom ekki, svo hún er bara búin til í gegnum ónafngreinda sjálfstæðismenn og sett í loftið.

Ólafur F sér jú rautt þegar minnst er á Framsókn og hefur kennt flokknum um flest það sem aflaga hefur farið í borginni að hans mati og veist að æru okkar framsóknarmanna án þess að færa fyrir því nein rök, þótt hann hafi beðinn skriflega um svör. Líklegast telur Ólafur F sig yfir það hafinn að svara borgarbúum og fylgja stjórnsýslulögum.

Nú verður fróðlegt að sjá hvort þessi leikur íhaldsins hafi einhver áhrif á Ólaf F, sem á sína pólitísku framtíð jú undir því að fá að sitja áfram sem borgarstjóri, ef hann ætlar ekki að sækja um inngöngu í Sjálfstæðisflokkinn og vonast eftir uppstillingu fyrir næstu kosningar.

Á meðan situr borgarstjóri í boði Sjálfstæðisflokksins

Frumkvæði frá Framsókn?

Möguleikar íhaldsins í borginni

Á forsíðu Fréttablaðsins í dag heldur spuni velvildarmanna íhaldsins í borginni áfram um meintar viðræður íhaldsins og Framsóknar. Er þetta tilraun þeirra til að hjálpa íhaldinu við að tjónka við Ólaf F, en er um leið opinberun á algeru skipbroti borgarstjórnarflokksins. Sjónvarpið tekur einnig þátt, sló málinu upp sem fyrstu frétt í gærkvöldi en það vakti athygli mína að fréttastofa útvarpsins tók málið ekki upp og birtist það heldur ekki á textavarpinu. Heimildirnar hafa líklegast ekki verið taldar nægjanlega traustar á þeim bænum. Morgunblaðið virðist halda sig við að lýsa ástandi og þeirri staðreynd að auðvitað vilja sjálfstæðismenn breytingar. Það sér hver maður að þetta gengur ekki svona.

Tjarnarkvartettinn verður ekki endurreistur nema Ólafur F segi af sér setu í borgarstjórn, þannig að svo lengi sem hann segir ekki af sér er meirihluti án þátttöku Sjálfstæðisflokksins ómögulegur, sem gefur flokknum eftirfarandi möguleika:

1. Hanna Birna taki við í mars. Sjálfstæðismenn verða að vona það besta og þurfa að gefa eftir i hinum og þessum málum eftir duttlungum Ólafs F, sem hefur meiri tíma til að sinna sínum hugðarefnum, ótruflaður af daglegum reksti borgarinnar, en reyndar án sinna aðstoðarmanna. Þetta er þó háð samþykki Ólafs F, sem hefur jú krafist að fá að sitja sem borgarstjóri áfram.
2. Óbreytt staða, gefa eftir gagnvart Ólafi F og leyfa honum vera borgarstjóra áfram og þurfa að vinna með sífellt fleiri sérlegum ráðgjöfum borgarstjóra í hinum og þessum málum, sem fá að vera í ráðhúsinu meðan þeim er treyst, en það traust er jú hverfult. Flugeldasýning síðasta árs kjörtímabilsins myndi þurfa að deilast milli Sjálfstæðisflokksins og Ólafs F og trufla það ímyndarplan íhaldsins sem núverandi samningur byggir á og eykur líkur á því að Ólafur F nái að kroppa fylgi af íhaldinu.
3. Bjóða Ólafi F í Sjálfstæðisflokkinn og framlengja með því pólitískt líf hans, með loforði um öruggt sæti í næstu kosningum, en um leið minni áhrif, sérstaklega aðstoðarmanna hans. Þannig yrði prófkjör slegið út af borðinu. Það þarf þó að hljóta náð fyrir augum Sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík, en háværar raddir um breytingar í borgarstjórnarliði flokksins er í leiðinni krafa um prófkjör. Þeir sem gengið hafa í Sjálfstæðisflokkinn undanfarið og farið í prófkjör í kjölfarið hafa ekki riðið feitum hesti frá því, svo uppstilling er forsenda fyrir því að Ólafur F geti samþykkt að ganga í Sjálfstæðisflokkinn. Þessi möguleiki innifelur reyndar einnig að Ólafur gæti verið borgarstjóri áfram, en þá án sérlegu aðstoðarmannanna, en í staðin yrðu Valhellingar settir í ráðgjafahlutverkin til öryggis.
4. Slíta meirihlutasamstarfinu og leita hófanna við aðra flokka. Þeir flokkar hafa reyndar bundist fastmælum um að ganga ekki til samstarfs við íhaldið og mér vitanlega er það samkomulag enn í gildi. Ef svo er ekki, er staðan samt sem áður erfið fyrir íhaldið.
   1. Samfylkingin er á miklu flugi í skoðanakönnunum og sér fram á hreinan meirihluta á næsta kjörtímabili og vill ekki gera neitt til að breyta þeirri stöðu og vilja alls ekki fá neina bláa slikju á sig. Nóg reynir örugglega á í ríkisstjórnarsamstarfinu. VG og B gerðu Dag B Eggertsson að stórstjörnu. Hann varð borgastjóri og andlit 100 daga meirihlutans og er í krafti þess að njóta meira og minna alls þess óánægju- og mótmælafylgis sem hefur farið af Sjálfstæðisflokknum. Dagur fær að njóta mikils friðar í allri umfjöllun og þarf afar lítið að svara fyrir sín mál og gjörðir sem borgarstjóra, sem sýnir kannski og sannar í hvers konar ofurtjóni núverandi meirihluti og íhaldið er í. Nema að íhaldið sé að geyma sér árásir á hann til síðasta árs kjörtímabilsins og ætli að taka hann með trukki þá.
   2. Framsókn. Vegna innri átaka í Sjálfstæðisflokknum var borgarstjórnarflokkur hans óstarfhæfur og í REI málinu sprakk fyrsti meirihlutinn. Mörg briglsyrði féllu í garð Framsóknar í þeirri ótrúlegu geðshræringu og ójafvægi sem borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokksins voru í eftir fyrstu meirihlutaslitin. Orð sem Sjálfstæðisflokkurinn þarf að kyngja áður en endurnýjað samstarf kemur yfir höfuð til greina og ljóst að samningsstaða íhaldsins er því síður er svo sterk, fáist Framsókn yfirhöfuð að samningaborðinu. Reyndar er búið að skipta um fólk í brúnni á báðum stöðum, en eftir sem áður situr framganga Sjálfstæðisflokksins í mörgum framsóknarmanninum.
   3. Vinstri Græn og Sjálfstæðisflokkurinn, draumastjórn fyrrverandi ritstjóra Morgunblaðsins, er tölfræðilegur kostur. Það er meira vafamál hvort hann sé málefnalegur kostur. Í landsmálunum eru þessir flokkar íhaldsflokkar og eiga mun meira sameiginlegt, en í vali á rekstrarlausnum, eins og sveitarstjórnarmálin snúast meira og minna um, standa VG og D andspænis hver öðrum og er erfitt að sjá þá ná málamiðlunum sem grasrót VG samþykkir til lengdar. Það er jú ekki á vísan að róa með VG grasrótina. Hún er hverful og skiptir hiklaust um skoðun, eins og hún gerði með Þórólf Árnason, þegar hún samþykkti hann inn í upphafi, vitandi af olíusamráðsmálinu, en dró það svo til baka þegar málið komst í hámæli, og rak þar með einn stærsta naglann í kistu R-listans.

Íhaldinu er svo sannarlega vandi á höndum og dýið sem það kom sér sjálft í virðist óendanlega djúpt og möguleikarnir ekki auðveldir. Hvaða leið það velur er óvíst og maður óttast að hagur borgarbúa sé ekki í forgangi í því vali.

Vilja breytingar á meirihlutasamstarfinu

Sjálfstæðisflokkurinn að berja Ólaf F til hlýðni

Það er holur hljómur í málflutningi Þorsteins Pálssonar og félaga hans í Sjálfstæðisflokknum um að fá Framsókn inn fyrir Ólaf F í borgarstjórn Reykjavíkur.

Það sem Sjálfstæðisflokkurinn er að reyna að fá fram, er yfirlýsing Framsóknar um samstarfsáhuga.

Þá yfirlýsingu verður svo farið með sem svipu til Ólafs F, sem mun samkvæmt orðrómi fara fram á að fá að sitja sem borgarstjóri út kjörtímabilið.

Vilja styrkja meirihlutann í Reykjavík

Hvaða möguleikar eru í stöðunni fyrir Ólaf F?

Farsinn í kringum meirihlutann í borginni hlýtur að fara að enda.

Ólafur F Magnússon hlýtur að gera sér grein fyrir því og vera að leggja spilið niður fyrir sig.

Hann á nokkra kosti:

1. Að líta á málefnasamninginn sem rammasamning, verða forseti borgarstjórnar og týnast. Hver hefur tekið eftir Vilhjálmi Þ undanfarið? Hvernig verður staða hans fyrir næstu kosningar, þar sem kjósendur munu ekki muna verk hans, bara muna stemminguna í kringum setu hans sem borgarstjóra, "alltaf eitthvað vesen" sem er honum ekki til framdráttar. Fólk mun hins vegar frekar muna verk Hönnu Birnu sem borgarstjóra sem kynnt verða og framkvæmd rétt fyrir kosningar og launa henni það. Þannig verður afar erfitt að keyra F-listaframboð á því í næstu kosningum.
2. Að segja að málefnasamningurinn hafi tiltekið einn mann sem arftaka sinn, Vilhjálm Þ Vilhjálmsson. Ef breyta eigi því þurfi að semja upp á nýtt og þá sé eðlilegast að hann sitji áfram sem borgarstjóri, ætli Sjálfstæðisflokkurinn að geta stólað á hann. Þannig eigi hann möguleika á að vera sýnilegur í aðdraganda kosninga.
3. Ganga í Sjálfstæðisflokkinn. Það gæti gefið honum marga möguleika. Hann gæti samið um að fá öruggt sæti á næsta framboðslista, hugsanlega áframhaldandi borgarstjórasetu eða formennsku í þeim nefndum sem hann kysi, t.d. skipulagsráði.
4. Að sprengja meirihlutann og taka aftur upp Tjarnarkvartettinn. Það er erfitt að sjá að það verði nokkurn tíma hægt að byggja aftur upp það traust sem þarf til þess, sérstaklega í ljósi síendurtekinna ómaklegra árása hans á Framsókn. Ólafur F er algerlega búinn að mála sig út í horn hvað það varðar.
5. Að segja af sér í borgarstjórn og hleypa "gamla" Tjarnarkvartettnum að, með Margréti Sverris í forystu.

Það að Tjarnarkvartettinn verður ekki endurlífgaður með Ólaf F innanborðs gerir það að verkum að meirihlutamyndun án aðkomu Sjálfstæðisflokksins, í heilu lagi eða bútum, er ómöguleg.

Líklegast hefur Ólafur F því bara tvo möguleika á því að framlengja pólitískt líf sitt, það er að ganga aftur í Sjálfstæðisflokkinn eða heimta borgarstjórastólinn áfram og vona að honum verði ekki hent á dyr.

Valið er Sjálfstæðismanna.

Skipt um fulltrúa í skipulagsráði

Ríkisstjórnin úr öllu sambandi við Seðlabankann

Árni M Mathiesen á Kirkjuhvoli, virðist ekki vera í miklu sambandi við það sem er að gerast í efnahagslífinu. Ekki einu sinni það sem er að gerast á vettvangi hins opinbera.

Í viðtali við Bloomberg segir hann að ríkið ætli ekki að taka lán í bráð til að auka gjaldeyrisvaraforða Seðlabankans, meðan kjörin eru eins og þau eru.

Á sama tíma kemur fram í fréttum að Seðlabankinn hefur þegar aukið gjaldeyrisvaraforðann um 12 % með lántöku. Skynsamlegri, rólegri lántöku í litlum bitum, sem vinnur í haginn fyrir hugsanlega stærri lántökur,

Það er ekki til þess að auka traustið á íslensku efnahagslífi, þegar fjármálaráðherra þjóðarinnar fer með staðleysur.

Of dýrt að efla gjaldeyrisforðann nú

Frábær gleðiganga

Mikið rosalega var gaman á gleðigönguni í dag. Það sem mér fannst sérstaklega skemmtilegt var að sjá hvað það voru margir aðstandendur samkynhneigðra með í dag og hvað það er almenn ánægja og gleði.

Þetta hefði aldeilis ekki þótt svona sjálfsagt bara fyrir áratug eða svo.

Ég er bara ekki fjarri því að okkur gangi barasta sæmilega að tryggja samkynhneigðum fullt jafnrétti. Það er jú komið lagalega, en það er alltaf eitthvað eftir í hausnum á okkur er eftir sem þarf að vinna í.

- það kemur

Maður verður svo innilega glaður á svona dögum.

Tugþúsundir í miðborginni