Össur Össur Össur

Þú ert í minnihlutastjórn.

Ef þú kemur ekki fram með mál sem eru í lagi, komast þau ekki í gegnum þingið.

Framsókn hefur lagt fram tillögur í efnahagsmálum í mörgum liðum. Einn þeirra hefur verið gagnrýndur, þ.e. 20% niðurfelling skulda. Sú gagnrýni er á misskilningi byggð, amk hvað heimilin varðar. Annað ekki.

Ríkisstjórnin hefur ekki komið fram með neinar tillögur. Á meðan blæðir heimilunum og atvinnulífinu út.

16.000 atvinnulausir og fjölgar á meðan minnihlutastjórnin, sem hefur takmarkaðan tíma, er að dunda sér við mál sem alveg mega bíða.

Sigmundi Davíð boðin sáttahönd

Hlustaðu Jóhanna, hlustaðu - og lestu

Jóhanna Sigurðardóttir staðfestir enn og aftur að hún hefur ekki sett sig inn í tillögur Framsóknar.

Fór í gegnum 20% niðurskurðinn í dag og geri það aftur hér.

 

A: Fyrir hrunið voru íbúðalán landsmanna nokkuð jafnt skipt milli bankanna og Íbúðalánasjóðs, 1.300 milljarðar alls.

B: Við aðskilnað milli gömlu og nýja bankanna var íbúðalánasafn þeirra fært inn í nýju bankanna og það metið á 50% og fengu þeir skuldabréf upp á ca 325 milljarða fyrir. Hitt var afskrifað.

C: Tillaga Framsóknar gengur út á að færa þessi íbúðalán inn í Íbúðalánasjóð, sem hefur þá greitt 975 milljarða yrir 1.300 milljarða lánasafnið.

D: Með því að afskrifa 20% af því safni, á Íbúðalánasjóður enn lausa 65 milljarða til að taka á sig hugsanlega aukin útlánatöp, sem eru jú talsvert minni en ef ekki yrði farið í niðurfærslu. Annað gengur beint til húsnæðiseigenda.

E: Með því að niðurfæra húsnæðislán um 20%, að ákveðnu hámarki fyrir hvern auðvitað, léttist greiðslubyrði íbúðaeigenda sem eykur líkurnar á því að hægt sé að standa í skilum. Fleiri aðgerðir eru einnig í tillögum Framsóknar gagnvart þeim sem ekki ráða við lánin þótt niðurskrifuð væru, þar sem ákveðið hlutfall launa fari í greiðslu á lánum, en það sem upp á vantaði, bættist aftan við lánið.

Þessar tillögur eru skýrar og ganga vel upp.

20% niðurfærsla gagnvart fyrirtækjum og atvinnulífi eru svo sjálfstæðar tillögur sem ég fer betur yfir seinna, en á meðan bíð ég í ofvæni eftir tillögum annarra flokka.

Hvar á að taka þessa peninga?

Enn beðið eftir efnahagstillögum S og VG

Þótt ríkisstjórnarflokkarnir hafi sagst ætla að koma með efnahagstillögur strax, hefur ekkert komið.

Það eina sem þeir geta tjáð sig um efnahagsmál, er að gagnrýna tillögur Framsóknar, sérstaklega 20% niðurfærslu íbúðalána, sem gengur vel upp, eins og ég rakti hér.

Sérstaklega er athyglisvert að fylgjast með Gylfa Magnússyni gagnrýna leið, sem hann sagði reyndar sjálfur að gengi vel upp, seinast í janúar. Þá var reyndar talað um allt að 40% niðurfærslu, en ekki 20%.

Vill rjúfa þing 12. mars

Niðurfærsluleiðin gengur vel upp

Ríkisstjórnarflokkarnir hafa ekki komið fram með neinar tillögur til að koma heimilum landsins til hjálpar, þrátt fyrir fagurgala þegar minnihlutastjórnin var mynduð.

Það hefur Framsókn nú gert og viðbrögð ríkisstjórnarflokkanna láta ekki á sér standa. Forsvarsmenn þeirra gagnrýna þá eins og á kappræðufundi væru, en sjá ekki neina ástæðu til að koma með tillögur sem ná þá betur markmiðunum.

Forsætis- og fjármálaráðherra tala um að 20% niðurfærsluleiðin sé óraunhæf og kosti skattborgarana stórfé. Það er ekki rétt og ætla ég að reyna að útskýra það hér.

A: Fyrir hrunið voru íbúðalán landsmanna nokkuð jafnt skipt milli bankanna og Íbúðalánasjóðs, 1.300 milljarðar alls.

B: Við aðskilnað milli gömlu og nýja bankanna var íbúðalánasafn þeirra fært inn í nýju bankanna og það metið á 50% og fengu þeir skuldabréf upp á ca 325 milljarða fyrir. Hitt var afskrifað.

C: Tillaga Framsóknar gengur út á að færa þessi íbúðalán inn í Íbúðalánasjóð, sem hefur þá greitt 975 milljarða yrir 1.300 milljarða lánasafnið.

D: Með því að afskrifa 20% af því safni, á Íbúðalánasjóður enn lausa 65 milljarða til að taka á sig hugsanlega aukin útlánatöp, sem eru jú talsvert minni en ef ekki yrði farið í niðurfærslu. Annað gengur beint til húsnæðiseigenda.

E: Með því að niðurfæra húsnæðislán um 20%, að ákveðnu hámarki fyrir hvern auðvitað, léttist greiðslubyrði íbúðaeigenda sem eykur líkurnar á því að hægt sé að standa í skilum. Fleiri aðgerðir eru einnig í tillögum Framsóknar gagnvart þeim sem ekki ráða við lánin þótt niðurskrifuð væru, þar sem ákveðið hlutfall launa fari í greiðslu á lánum, en það sem upp á vantaði, bættist aftan við lánið.

Þessar tillögur eru skýrar og ganga vel upp.

20% niðurfærsla gagnvart fyrirtækjum og atvinnulífi eru svo sjálfstæðar tillögur sem ég fer betur yfir seinna, en á meðan bíð ég í ofvæni eftir tillögum annarra flokka.

Fjármálaráðherra hlustar ekki og dæmir svo

Sigmundur Davíð Gunnlaugsson taldi rétt að kynna efnahagstillögur Framsóknarflokksins fyrst fyrir forystumönnum ríkisstjórnarinnar, áður en þær voru kynntar opinberlega. Það hefur greinilega ekkert haft upp á sig, því Steingrímur J Sigfússon hefur ekkert hlustað á röksemdir hans. Við yfirfærslu íbúðalánanna til nýju bankanna voru þau lánasöfn metin á 50% af nafnvirði.

Við yfirfærslu íbúðalánanna frá bönkunum til Íbúðalánasjóðs, myndi hluti af þeirri niðurfærslu ganga beint til lántakenda, almennings í landinu, hinn hlutinn, 30% færi í að mæta niðurfærslu á þeim lánum sem Íbúðalánasjóður hefur sjálfur veitt. Það sem umfram er, myndi svo falla á ríkissjóð.

Ekki 1.200 milljarðar, sem væri heildarniðurfærslan, sem eigendur lánasafnanna hafa þegar afskrifað og líta ekki lengur á sem verðmæti, heldur mun lægri upphæð, af stærðargráðunni 200-300 milljarðar.

Það er ekki traustvekjandi ef fjármálaráðherra þjóðarinnar misskilur hlutina svona hrapalega, hlustar ekki og dæmir svo.

Ef Steingrímur J Sigfússon telur þessar tillögur svona arfaslæmar, væri rétt að hann kæmi fram með einhverjar betri.

20% niðurfærsla 1.200 milljarðar

Álitamál Birgis

Helsta álitamál Birgis Ármannssonar hlýtur að vera hvort til greina komi að skipa einhvern embættismann sem ekki er Sjálfstæðismaður í 3. lið.

Stjórnarskráin hlýtur að taka á því hvort það sé heimilt og þeir dómarar sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur skipað í Hæstarétt hljóta allrar náðarsamlegast að geta veitt sitt hlutlausa álit á því hvort það sé heimilt.

Þarf að skoða málið betur

Góðir menn ráðnir ólöglega?

Vandræðagangurinn við að skipta um yfirstjórn Seðlabankans virðist ætla að vera yfirgengilegur.

Í ferlinu hefur Samfylkingin og Vinstri græn komið upp um sig sem valdhrokaflokka, sem ráðast á allt og alla með svívirðingum og látum, sé ekki farið í einu og öllu að þeirra vilja, þrátt fyrir þá staðreynd að þeir séu í minnihlutastjórn. Ég held að þeim hefði verið nær að benda sjaldnar á stjórnarhefðir á Norðurlöndunum á undanförnum árum en taka þess í stað betur eftir því hvernig minnihlutastjórnir starfa þar og fara jafnvel eitthvað að fordæmi þeirra.

Það er greinilegt að þegar Framsókn gerir stjórnarsáttmála við Samfylkinguna að loknum kosningum, þarf sá sáttmáli að verulegu leiti að snúast um vinnubrögð og drengskap, auk stefnumálanna.

Fyrst ríkisstjórnin hafði útlending í huga sem seðlabankastjóra, sem mér finnst afar jákvætt, hefði hún samt átt að ganga þannig frá málum að það væri hafið yfir allan vafa að það væri löglegt.

Íslenskir embættismenn eiga samkvæmt stjórnarskrá að vera íslenskir ríkisborgarar, en í lögum um réttindi og skyldur opinberra starfsmanna er meginreglan að þeir þurfa að vera íslenskir ríkisborgarar og það á einnig við um seðlabankastjóra.

Manni fer að bjóða í grun að það eina sem þessi ríkisstjórn muni koma í verk sé að skipta um Seðlabankastjóra.

Viðbrögð ríkisstjórnarinnar við efnahagstillögum Framsóknar eru að minnsta kosti á þá lund að hugurinn virðist ekki vera á þeim slóðum.

Nýr seðlabankastjóri settur

Verða tillögur Framsóknar eina framlag íslenskra stjórnmála til IMF?

Framsóknarflokkurinn hefur lagt fram tillögur til að bregðast við fjárhagsvanda heimila og fyrirtækja.

Mér sýnast það vera einu tillögurnar sem sendinefnd IMF hefur um að ræða, til að bæta það plan sem þegar liggur fyrir og virðist ekkert vera að ganga.

Þrátt fyrir að hafa verið í ríkisstjórn í 100 daga eftir bankahrunið, með aðgengi að öllum sérfræðingum stjórnarráðsins og heimildir til að ráða sér sérfræðinga, kom Sjálfstæðisflokkurinn ekki fram með neinar tillögur sem gengu upp. Í það minnsta komust þær ekki til framkvæmda. Það var ekki fyrr en flokkurinn hafði hrakist úr ríkisstjórn sökum aðgerðarleysis að hann fer að vinna að efnahagstillögum.

Hinir stjórnmálaflokkarnir virðast ekkert hafa fram að færa.

Ekkert.

Við myndun minnihlutastjórnarinnar kom berlega í ljós að VG og Samfylkingin voru algerlega ráðþrota í efnahagsmálum. Bara sett fram göfug markmið, sem allir geta verið sammála um, en engar leiðir.

Þeir sem gagnrýna tillögur Framsóknar ættu að hafa þetta í huga og ber í rauninni skylda til að koma þá fram með betri tillögur til að ná þeim markmiðum sem þeim er ætlað að ná og allir eru sammála um, að bæta hag heimilanna og koma atvinnulífinu til hjálpar.

Þetta sýnir enn og aftur að ef við eigum að búa við styrka efnahagsstjórn, verður Framsókn að koma að málum.

Tækninefnd IMF komin til landsins

Eru eðlileg vinnubrögð á Alþingi óeðlileg?

Þessi læti í Vinstri Grænum og Samfylkingunni í kringum þá stöðu sem kom upp þegar meirihluti viðskiptanefndar vildi bíða með að afgreiða Seðlabankafrumvarpið út úr nefnd þar til frekari gögn hafa borist er birtingarmynd þess óeðlilega ástands sem ríkt hefur á Alþingi undanfarin ár.

Ástands sem þessir flokkar virðast einnig vera blindir á, þótt þeir hafi haft uppi mikil mótmæli og læti, meðan þeir voru ekki í ríkisstjórn.

Flokkarnir virðast nefnilega telja að ríkisstjórnin eigi áfram að ráða öllu, nú þegar þeir eru komnir í stólana. Þeir fóru algerlega á límingunum og frestuðu fundum Alþingis, sem gagnvart erlendum aðilum er talið eitt skýrasta merki um að land sé stjórnlaust.

Í raun hefur Íslandi verið stjórnað undanfarin ár af minnihlutastjórn ríkisstjórnar, sem hefur komið fram eins og einn þingflokkur, sem varinn er falli af þingflokki óbreyttra þingmanna þeirra flokka sem eiga fulltrúa í þeirri ríkisstjórn. Meðlimir í þingflokki ríkisstjórnarinnar sýna hver öðrum mikinn trúnað, meiri trúnað heldur en þeir sýna þingflokki óbreyttra þingmanna.

Mál eru keyrð áfram og ef þau eru hjartans mál ríkisstjórnarinnar, eru þau keyrð áfram með ofbeldi og fullkominni vanvirðingu við löggjafann.

Þegar minnihlutastjórnin er svo orðin formlega að minnihlutastjórn og ekki hægt að keyra mál áfram af vanvirðingu við löggjafann, verður allt vitlaust og allt fer af límingunum!

Loksins þegar Alþingi fer að vinna með eðlilegum hætti er talað um það sem óeðlilegt.

Valdhrokinn og skilningsleysið virðist algert, þrátt fyrir öllu þau orð sem fallið hafa úr munni þessara sömu einstaklinga sem nú gegna hlutverki ráðherra. 

Þessu þarf að breyta og það Framsókn vera ein um að skilja.

Fá ráðrúm til að kynna sér skýrsluna

Davíð sér sínum augum silfrið

Það er með ólíkindum að fylgjast með þeirri tækni sem Davíð Oddsson býr yfir til að snúa viðtölum og umræðum á þann hátt að það henti honum og hans sýn á hlutina taki yfirhöndina, eins og hann gerði í Kastljósviðtali kvöldsins.

Frá hans bæjardyrum séð, virðast allir í kringum hann vera fífl og fyrir færði hann sín rök.

En Davíð á eftir að svara því hví í veröldinni hann vék ekki fyrst honum var sýnt það vantraust að ekki var tekið mark á þeim varnaðarorðum sem hann segist hafa verið með.

En auðvitað á Davíð að fara úr Seðlabankanum til að skapa frið um starfsemi bankans, óháð því hvort það sé verðskuldað eða óverðskuldað að hann fari. Það er eins í þessu máli eins og í stjórnmálunum. Lífið er ekki endilega sanngjarnt...

En reyndar finnst mér skrítið að ríkisstjórnin skuli ekki víkja Davíð fyrir vanrækslu, því mér vitanlega hefur Seðlabankinn ekki gefið ríkisstjórninni skýrslu um hví verðbólgumarkmiðin hafi ekki náðst, né komið fram með tillögur til breytinga þannig að þau megi nást, samkvæmt gildandi peningamálastefnu:

"Stefnt er að því að verðbólgan verði að jafnaði sem næst verðbólgumarkmiðinu. Víki hún meira en 1½ prósentu í hvora átt ber Seðlabankanum að gera ríkisstjórninni opinberlega grein fyrir ástæðum þess og leiðum til úrbóta"

Fjármagnsflutningar Kaupþings höfðu mikil áhrif á Bretana